πλουμαρίσσιμος

-ον, Α

κεντημένος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. plumarius «ποικιλτής» (το οποίο εκλαμβάνεται και ως επίθετο, πρβλ. λατ. plumaria ars «ποικιλτική τέχνη») + κατάλ. υπερθ. βαθμού -issimus].